Laatst schreef ik over
puurheid en dingen doen waar je blij van wordt. Ik merk de laatste tijd dat ik veel meer dingen doe op gevoel en meer kijk naar waar ik energie van krijg. De aankoop van ons nieuwe huis is daar een duidelijk voorbeeld van. We wilden anders leven, met minder zorgen, minder gedoe met minder werk in de tuin en aan het huis. Dus zijn we dingen gaan veranderen.
Onlangs heb ik er een nieuw hoofdstuk aan toegevoegd: ik heb een nieuwe baan! Misschien is het een midlife-crisis, maar ook mijn baan is op de schop gegaan. Ik zal niet in details treden, maar na bijna 20 jaar in een bepaald gebied in allerlei verschillende functies had ik alles gedaan, wat ik wilde. Ik schreef al eerder over
de rekening van carrière. Ja, ik kan proberen hogerop te komen, maar dat wil ik niet meer. Als het ons echt lukt om met ons 58e te stoppen met werken, dan ben ik ruim over de helft van mijn werkleven. De resterende tijd wil ik vooral werk doen wat mij leuk lijkt en me uitdaagt. En dat vond ik niet meer in mijn huidige baan.
Wat me opviel trouwens, was hoe sommige collega's reageerden op mijn wijziging. Ik zit nu nog op een vooraanstaande positie, die sommige collega's maar al te graag willen hebben. Mijn nieuwe baan ligt in een ander verlengde en brengt mij vooral veel nieuwigheden. Dat is iets wat sommige collega's niet snappen. Sommige negatieve reacties die ik kreeg, zeiden vooral veel over hoe die collega's in de race zitten: "oh, stuur je geen team meer aan?", "ik vind het wel een stapje terug.", "in je huidige rol kun je wel lekker scoren". Sorry, maar die collega's hebben bij mij gelijk een streepje gekregen. Als je alleen maar gefocussed bent op "scoren" en meer aanzicht, dan kijk je in mijn ogen vooral naar externe factoren/motivatie. Ik kijk vooral naar waar ik energie van krijg en wat me leuk lijkt.
Begrijp me niet verkeerd: iedere baan heeft corvee, dingen die niet zo leuk zijn om te doen. Ook ik moet regelmatig keihard werken en dingen doen die "erbij horen". Ik zal de laatste zijn die zegt, dat werken een "roeping" moet zijn of dat je je er helemaal in moet kunnen verliezen. Werken moet zeker een bepaalde zingeving bevatten, maar het gaat bij mij vooral om uitdaging en socialiteit (collega's). Oja, in mijn nieuwe baan ga ik trouwens niets meer of minder verdienen. Het is vooral een welkome afwisseling met veel nieuwe collega's en nieuwe uitdagingen, waar ik nieuwe energie van krijg. Het is ook eng om ergens anders opnieuw te beginnen. Dan denk ik aan wat Pippi Langkous altijd zei: "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan".
Dat ik vooral kijk naar wat mij leuk lijkt, is een luxe, dat snap ik. Niet iedereen heeft die keuze. Maar toch loont het om af en toe stil te staan bij wat je aan energie en wat aan ballast in je leven hebt. Ik blijf het misschien herhalen, maar het
overlijden van onze vriendin vorig jaar heeft echt ons leven veranderd. Daardoor ben ik veel meer gaan beseffen dat alles eindig is en dat ik ook leuke dingen wil doen. Niet alleen van 8 tot 5 naar kantoor hobbelen om leeg terug te komen.
Dus ja, het zal wel een kleine midlife-crisis zijn. Het heeft me tot nu toe vooral positieve dingen opgeleverd. Hup, alles op de schop. Nieuw huis,
nieuw financieel plan, nieuwe baan, nieuwe vrouw...oh nee, grapje schat :-)
Welke dingen zouden jullie willen veranderen in je leven?