In mijn jaaroverzicht van 2023 noemde ik het al: "in 2023 zijn alle financiële lijntjes omhoog gegaan". Twee weken geleden had ik een post over een flinke sprong in mijn dividend, waarbij ik dit jaar richting de 6200 EUR+USD ga. Yess, weer een stapje richting 10k en 20k. En vorige week onze loonsverhogingen. Alle lijntjes omhoog. Meer geld, meer groei, ik heet namelijk Mr. Groeigeld. Hebben, hebben, hebben. Yessssssss. Meer, meer, MEEEERRRR!!
Ok, voor zover het cynisme. Maar ik kom ervoor uit: meer geld voelt goed. Zo, ik heb het gezegd. Waarom dat goed voelt? Geen idee, het voelt gewoon goed. Het geeft rust, het geeft zekerheid. Dat zal er wel achter zitten. Maar soms denk ik weleens: ben ik dan een graaier? Ben ik een ontevreden klootzak, die altijd maar meer moet hebben?
Dat is waar mijn karakter intern wat botst. Want met al het andere in mijn leven heb ik dat namelijk helemaal niet. Juist minder, minder, minder. Minder spullen, minder meubels, minder eten, minder verspillen, minder rotzooi. Maar geld juist meer.
Ze zeggen dat dat soort dingen vanuit je jeugd komt. Blijkbaar word je in de eerste zeven jaren van je leven het meeste gevormd. Waarmee je wordt opgevoed of trauma's die je in die jaren meemaakt, blijven blijkbaar gedurende je leven onder water borrelen en voor bepaald gedrag zorgen. Ik kan me wel een paar voorvallen herinneren, waarbij ik bleef zeuren om een snoepje of een cadeau. Maar om nu te zeggen dat dit mij gevormd heeft, nee. Misschien dat ik me toen onterecht schuldig heb gevoeld, dat door mij mijn ouders geen geld meer zouden hebben. Zoiets. Mijn ouders waren van redelijk 'simpele' komaf, maar we hadden nooit iets te klagen. Ze leven nog allebei en ook nu hebben ze zeker niet te klagen. Dus schuldig hoef ik me niet te voelen. Misschien heeft het toch iets te maken met (on)zekerheid. Op sommige vlakken kan ik soms best onzeker zijn, waardoor ik in dit geval wellicht "meer dan genoeg" wil hebben.
Ik wil dus altijd meer geld hebben en ons geld harder laten groeien. Als één van onze potjes niet genoeg gevuld is, ben ik ontevreden. Maar waar hebben we het over? We beleggen iedere maand flink, daar hoort geen ontevredenheid bij. Zo helpt het om af en toe een spiegel voor te houden. Niet om te brallen "kijk eens wat ben ik goed bezig". Nee, door mezelf af te vragen: is dit echt een probleem of ben ik nu een ontevreden klootzak?
Bijkomende vraag is voor mij dan ook: wanneer is het genoeg? Dat is iets waar ik de laatste tijd aan zit te denken, zeker nu ons dividend zo hard groeit. We zijn goed op weg naar de 10k aan dividend. Ik zie sommige (Amerikaanse) bloggers 50k per jaar aan dividend krijgen. Daarbij denk ik vaak "hoeveel heb je nodig dan"? Hoeveel genoeg is, bepaalt voor mij hoe lang ik doorga met beleggen. Ik wil namelijk rond mijn 50e een reserve gaan aanleggen om het gat tot ons pre-pensioen te overbruggen, zodat we niet alleen afhankelijk zijn van beleggingen. Maar op een bepaald moment is het genoeg en hoeft het niet verder te groeien. Dit jaar wordt ik 45, wellicht heeft dat er iets mee te maken.
Goed, voor zover deze retrospectieve post, waar jullie waarschijnlijk niets aan hebben :-)
Wanneer heb jij genoeg geld opgepot?
14 opmerkingen:
Dit zijn de betere momenten vind ik altijd, want dit zet voor jezelf ook weer de prioriteiten op een rij. Ik herken je verhaal namelijk wel. Wanneer is het nu eigenlijk genoeg?
Ik heb, uiteraard, een sommetje in mijn hoofd met twee getallen. Één getal voor mijzelf en één getal voor ons als gezin. De eerste is in zicht de komende paar jaar. De tweede is nog ver weg maar zeker niet ongrijpbaar.
Maar….. is dat ook het moment waar ik dan ga zeggen. Genoeg is genoeg? Of ga ik dan alsnog door… In principe wil ik toch blijven werken en is getal 1 al meer dan genoeg omdat dit gebaseerd is op volledig stoppen. Getal twee is daarmee al helemaal overdreven.
Het zijn dit soort overpeinzingen waar ik af en toe ook mee zit maar nog steeds niet een panklaar antwoord voor heb. Ik denk dan ook dat ik pas de keus ga maken als ik getal 1 heb gekregen…. Of uiteraard door omstandigheden opeens andere keuzes moet gaan maken.
Zoals ik al zei, goede posts dit, want het doet bij mij ook weer de radertjes in mijn hoofd laten draaien.
Herkenbaar verhaal. Ik heb ook genoeg, want wat op mijn beleggingsrekening staat is allemaal "over". Maar het is een hobby hè? Je wilt meer, groter, iets nieuws, uitbreiden, misschien erkenning voor jezelf dat je je zaken voor elkaar hebt.
Mijn doel is ook inkomensonafhankelijkheid. Maar dan zit je toch al snel op 3k per maand in mijn geval, wat neerkomt op 36k aan dividend uitkering per jaar.
Dus het verhaal van de Amerikaan die 50k nodig heeft begrijp ik wel. Zeker in een land als Amerika, waar zorgkosten ook je eigen probleem zijn.
Ik geloof niet dat ik voor mijn pensioen al op 36k dividendrendement ga komen, dus ja...waarschijnlijk is het nooit genoeg tot mijn pensioen en mijn dood. :)
@Luxe of zuinig: het zijn vaak wat hersenspinsels die voorbij komen, waarmee ik in mijn hoofd zit. Ik kan er uren aan rekenen, maar uiteindelijk gaat het erom tot iets concreets te komen. Dit is net zoiets als het one-more-year syndroom: blijf je stapelen of hak je een keer de knoop door dat het genoeg is? Dat gaat over zekerheid en vertrouwen.
Ik ben wel benieuwd naar je 1e getal trouwens ;-)
@Martijn: daar gaat dit precies over. Je hebt X nodig, maar de weg daarnaartoe is lang en saai. Maar heb je wel X nodig of kun je ook met minder uit? Of ga je meer inleggen om tot X te komen? Als je tot je pensioen bezig bent om er te komen, heb je daarna mogelijk veel te veel geld, dat is ook zonde. Oftewel: wanneer is het genoeg? Lastige vragen op de maandag...
Mijn 1st getal zit op de €680.000 in beleggingen. Mijn tweede getal is €1.100.000 aan beleggingen.
Die eerste ben ik al erg ver zoals je uit mijn blogposts weet. Reken ik mijn spaargeld mee ben ik er eigenlijk al, maar goed vandaar dat ik ook erbij heb gezegd dat het in beleggingen moet zitten ;-)
Een tijd terug heb ik heel concreet uitgerekend wanneer het voor mij genoeg is, met daarbij een marge. Ik ga uit van 30x mijn jaaruitgaven aan passief inkomen/beleggingen. De marge zit hem in het feit dat ik ieder jaar die jaaruitgaven onder de loep neem en zo nodig bijstel. Met kinderen die het huis uit gaan, een nieuwe baan en een onbekende inflatie wat lange termijn betreft, vind ik het prettig om wat dat betreft een slag om de arm te houden
@Luxe of zuinig: je weet dat met gemiddeld 7% per jaar je al na 7 jaar bij het 2e getal bent he? Dat is niet te zuinig zeg (maar wel luxe ;-) )
@Jouw geldreis: heel verstandig die marge. Berekenen is altijd goed, maar het leven verandert soms flink.
Op de blog van Geldnerd staat een mooie Excel waarmee je door de jaren heen fluctuaties (zowel + als -) kunt toevoegen.
Het is voor mij super logisch want het is tenslotte onderdeel van mij strategie ,"Meer door minder", je kunt door te blijven kijken naar wat kan minder in principe steeds meer. De combinatie met er komt meer binnen zorgt dan voor een steeds grotere versnelling (sneeuwbal)van je mogelijkheden.
Bijkomend voordeel van dit Meer door minder is dat opraken in de verre toekomst hierdoor steeds onwaarschijnlijker zal worden.
@Meer door minder: helemaal eens, dat merken we nu ook. De lagere belasting en loonsverhogingen zorgen ervoor dat we meer overhouden (de rek uit bezuinigingen is er nu wel uit). Dat wil ik komende maanden wat nauwkeuriger volgen. Immers met twee opgroeiende pubers is het vaker "meer" dan "minder".
Goed voorbeeld van je om hier openbaar over na te denken! Ik heb ook meerdere gedachtes die door m’n hoofd gaan tijdens deze ‘boring middle’ periode.
Soms voel ik me schuldig naar anderen hoe makkelijk we kunnen rondkomen en hoeveel we overhouden, terwijl andere gezinnen misschien wel veel harder werken en maar net de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Ook doet de jaarlijkse groei van mijn vermogen me steeds minder, terwijl het absolute bedrag nog steeds in een stijgende lijn zit. Ik mis het enthousiasme wat ik had in het begin van mijn FIRE reis sinds 2014, maar heb wel meer rust.
En ook al ondersteunt mijn vrouw de gedachte van FI, zij is niet van plan om mee te gaan in RE omdat ze voldoening haalt uit (part-time) werken en dat waarschijnlijk nog ruim 20 jaar wil blijven doen. Met haar stabiele risicoloze inkomen rekening houdend ligt mijn eigen FIRE moment al heel dichtbij; over ongeveer 4 jaar zullen we 30x het bedrag in beleggingen hebben ten opzichte van onze uitgaven minus haar inkomen. Als we beide FIRE willen, zou een jaar of 5 extra sparen nodig zijn (€70k-€80k per jaar inleg in beleggingen, lijfrente en pensioen).
@B: mooi dat je zoveel kunt opbouwen. Zeker als je vrouw door wil werken (hier niet helaas :-) ) scheelt het flink in wat je nodig hebt.
Die boring middle herken ik ook en heeft waarschijnlijk met gewenning te maken. In het begin was het spannend qua opbouw met kleine bedragen, nu zijn die kleine bedragen peanuts op het grotere geheel. Alles went. Het is daarom goed om wat meer stil te staan en te genieten van de reis ipv alleen met het doel bezig zijn. Dus ook vieren van kleine mijlpalen.
Houd je ook rekening met het feit dat je je passieve inkomsten overnight kan verdubbelen? Stel je hebt nu, in de opbouwfase, een yield van 3% op je hele portfolio, dan kan je straks, in de uitkeringsfase, door te wisselen van groei naar yield, gemakkelijk een yield van 6% op je hele portfolio halen. Zeg dat je dan 4-5% yield spendeert dan heb je zelfs nog 1-2% yield om te herinvesteren.
@Kapitalisman: die ken ik ja. Je hebt (vooral in de US) high-dividend fondsen/ETF's, die vooral gericht zijn op uitkeren ipv groei. Alleen zijn dat meestal niet de meest stabiele fondsen qua koers. Maar inderdaad, tegen die tijd is het wellicht een idee om een deel van onze portfolio hiernaar om te zetten.
Een reactie posten