Pas rond mijn 38e besloot ik, dat het tijd werd om mijn geld wat meer voor mij te laten werken i.p.v. andersom. Na wat onderzoek besloot ik eraan te gaan rekenen en wat online calculators in te vullen. Ik weet nog, dat ik een keer 's avonds op onze zolderkamer de berekeningen maakte, nog een keer checkte, nog een keer checkte en niet kon geloven wat eruit kwam. Ik viel bijna letterlijk van mijn stoel. Als ik in mijn twintiger jaren wist wat ik nu weet, dan was ik veel eerder begonnen met beleggen. Iedere €1000 die ik tegen 7% per jaar koersgroei had belegd (en 3% dividend herbelegd) zou na 30 jaar zo'n €11.000 waard zijn geweest. Dat is de kracht van lange termijn beleggen.
Wij zijn vooral bezig met beleggen om eerder te kunnen stoppen met werken. Daar gaat deze blog grotendeels over. Een gedachte die laatst bij me omhoog kwam: "wat nu als wij onszelf eens wegcijferen? Dus niet 10 jaar eerder stoppen met werken en de hele boel opeten, maar laten doorgroeien voor onze kinderen? Dus gewoon doorwerken tot ons 68e, van ons pensioen leven en de hele boel laten doorgroeien?"
Even rekenen dan. Als we niets meer zouden veranderen aan mijn huidige portfolio, alleen nog dividend herbeleggen en uitgaan van 7% koersgroei per jaar (en 0% dividendgroei), dan is deze over 40 jaar (als ik 83 ben) zo'n 1,8 miljoen euro waard zijn. Als ik 100 ben (als ik dat al wordt) maar liefst ruim 7 miljoen euro en €4600 aan jaarlijks dividend.
Als ik daarbij nog uitga van 3% dividendgroei per jaar kom ik uit op 2,2 miljoen euro op mijn 80e met €15k aan jaarlijks dividend. Op mijn 100e is dat dan 9,5 miljoen euro en €31k dividend. Stel ik zou ook nog eens €1000 per maand blijven inleggen, dan kom ik helemaal op bizarre getallen uit, namelijk 22 miljoen euro en €73k jaarlijks dividend op mijn 100e.
Ongelofelijke getallen, misschien wel te bizar en puur gebaseerd op een rekenmodelletje. De realiteit is vaak anders. Die 7% per jaar is slechts een gemiddelde. Ook kunnen er vanallerlei zaken veranderen in ons leven, die ons op een ander pad brengen. En de belastingdienst heb ik nog niet meegerekend. Maar los van de absolute uitkomst geven ze wel de kracht aan van de tijd en het rente-op-rente effect. Daar kunnen mijn kinderen en hun kinderen ruim van leven. Allemaal omdat wij ooit zijn begonnen met dividendbeleggen...
Verder zijn er nog wat praktische punten:
- Houden we dit zo lang vol?
- Hoe dragen we dat over naar onze kinderen?
- Hoe blijven ze er zelf vanaf, zodat ook hun kinderen ervan kunnen profiteren?
Het zijn echter vooral praktische problemen, die we kunnen oplossen. De samenvatting is, dat als wij wat minder baatzuchtig zijn en de tijd zijn werk laten doen, we iets in gang kunnen zetten wat financieel gezien enorm kan doorgroeien, zelfs voor volgende generaties.
Tegen de tijd dat wij 60 zijn, hebben we waarschijnlijk al voldoende vermogen om aardig van te leven, plus een leuk dividend en zo'n acht jaar later ook nog eens pensioen. We zouden dus in plaats van eerder stoppen met werken ook ons vermogen kunnen laten doorgroeien. Dat is 'food for thought'. Iedere maand dat ik dividend zie binnenkomen, begin ik steeds meer het idee te krijgen, dat een latere generatie hier nog best eens flink voordeel van kan hebben.
Hoe zien jullie je beleggingen, puur als iets voor jezelf of mogelijk ook nog voor je kinderen?
Note: alle berekeningen doe ik in een Excel sheet, die ooit is opgezet door David Fish (o.a. van deze site). Die sheet is om een of andere reden offline gehaald, maar wel opnieuw opgezet via Google sheets op deze website. Hiermee kun je de berekeningen voor je eigen situatie uitvoeren.
4 opmerkingen:
Tja ik heb hier ook wel eens aan gedacht maar kwam toen tot de conclusie dat er bij een doordachte opnamestrategie vast sowieso wel het een en ander overblijft voor de kinderen.
Je moet ook niet vergeten dat als jij 40-60 jaar ouder bent, je kinderen dat ook zijn. De vraag is wat ze op dat moment nog met het geld moeten terwijl ze dat eerder in hun leven veel beter hadden kunnen gebruiken.
Zij en jullie hebben er veel meer aan als je samen leuke dingen doet, je ze later zo nu en dan eens iets met warme hand toestopt en zorgt dat ze het niet op hun 38e jammer vinden dat ze niet eerder gestart zijn met beleggen omdat jij ze dat hebt helpen voorkomen door al vroeg een beleggingsrekening te openen.
En blijft er dan aan het einde van de rit nog wat over dan hebben ze mooie herinneringen en een mooi bedrag in plaats van vooral een grote pot geld.
@anoniem: dat van die 40-60 jaar ouder is een goed punt, daar had ik nog te weinig bij stilgestaan. De grootste kosten in ons leven maakten we tussen ons 20-40e. Daarna wordt het wat gemakkelijker, met nog een verlaging als de kinderen het huis uitgaan.
Het zal waarschijnlijk een balans worden tussen hoeveel wij eerder willen stoppen met werken, hoe luxe we dan willen leven en hoeveel we willen nalaten. In het begin dacht ik, dat er in principe weinig over hoeft te blijven, maar met een slimme aanpak zal dat ook weleens mee kunnen vallen. En herinneringen zijn inderdaad blijvender dan een pot geld.
Wij zien onze beleggingen eigenlijk als voor onszelf, maar het is wel zo dat we ook een beleggingspotje hebben waarmee we als de tijd daar is kunnen helpen met de studiekosten.
Met een goede opleiding kunnen onze kinderen er later zelf voor zorgen dat ze goed kunnen leven.
Ondanks dat we geen vermogen plannen als nalatenschap voor de kinderen, is de kans natuurlijk wel supergroot dat er uiteindelijk een pakket aandelen en een afgelost huis resteert als wij beide zijn weggevallen. Dit komt waarschijnlijk dan pas wel in een fase van het leven van onze kinderen dat het geld niet echt meer een verschil maakt.
@Mooi dividend: zo zitten we er ook in, we proberen onze kinderen een zo goed mogelijke start mee te geven zodat ze daarna goed op eigen benen kunnen staan.
Van ons huis en die aandelen zal hier later ook nog wel wat overblijven. Misschien is dat ook wel voldoende.
Een reactie posten