16 februari 2020
And life hits again
Boem. And life hits again. Waar we afgelopen jaren regelmatig bezig zijn geweest met ziekte-perikelen om ons heen en van onszelf, leek het nu even rustig. Helaas kregen we vandeweek te horen dat een van onze vrienden ziek is, en niet zo'n beetje ook. Dat hakt er flink in.
Waarom ik dit nu deel op mijn blog? Ten eerste omdat het leven geen Facebook is. Niet alles is rozengeur en maneschijn zoals sommige mensen willen doen geloven. Ondanks dat wij goed bezig zijn met onze financiën, gebeurt er tussendoor een hoop shit. That's real life.
Naast de zorgen die we hebben voor onze vrienden, roept het ook allerlei vragen op. Heeft dit (financieel plan, bloggen) allemaal nog wel zin? Als het leven zo vluchtig is, moeten we dan niet veel meer genieten? Of moeten we juist nog harder werken aan ons plan voor een onafhankelijke toekomst? Daar had ik het ook met mijn vrouw over. Opeens heel veel meer genieten voelt kunstmatig en hypocriet. Net alsof we nu niet genieten (en dat doen we heus wel).
Ondertussen gaat het leven door, zo ook het investeren iedere maand. Beleggen, aflossen, beleggen, aflossen. Het begint langzaam een mechanische, saaie handeling te worden. Want hoe vaker ik het doe en hoe meer dit soort gebeurtenissen in ons leven komen, hoe minder spannend investeren wordt. Misschien is dat saaie juist wel goed. Een marathon loop je namelijk ook niet in een sprint. Aan de andere kant, wat voor nut heeft het om nu (op mijn 40e) mijn pensioen uit te rekenen als je morgen te horen kunt krijgen dat je leven over een tijdje voorbij is?
Een hoop vragen, met een hoop onzekerheid. Op dit moment voelt het leven even heel erg wankel. Ik blijf gewoon doorbloggen, maar zoals jullie wellicht snappen, tijdelijk met een stuk minder motivatie en met veel levensvragen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Veel sterkte gewenst! Wat zou je doen áls je dat te horen zou krijgen? Misschien een beetje cliché, maar tijd doorbrengen met mensen die je dierbaar zijn kan nú al...
Dit is niet fijn voor je. Aan de andere kant voel je je kwetsbaarheid in het leven en misschien ook een soort van onmachtig gevoel naar je vrienden, het kan zelfs een soort sluimerend schuldig gevoel zijn, dat je het beter moet doen dan nu. Ik verwacht dat je ook geniet van je leven ook nu. Waarom zou sparen en besparen niet samen kunnen gaan met genieten. Misschien dat je juist daardoor betere prioriteiten stelt dan wanneer je het zo uitgeeft. Misschien ga je straks als je werkt dingen doen die beter passen bij zingeving en een betere wereld noem maar op. Het is een vervelende periode, die tegelijkertijd veel goeds kan brengen luister naar je vrienden en luister naar je zelf. Ik wens je veel wijsheid en draagkracht. Ria
Dankjewel Uitklokken. Dat is precies de vraag die me ook bezighoudt. Welke bucketlist zou ik maken (of wat zou ik doen)? En waarom zouden we die dingen nu niet doen?
De uitkomst is dat mijn/onze bucket list niet heel erg groot is. Voor mij een teken dat we de juiste balans hebben tussen nu en later.
Dankjewel Ria. Ik merk zeker een soort schuldgevoel, meer in de trend van waar wij ons allemaal druk over maken tov hun situatie. We hebben nu thuis hele andere gesprekken dan voorheen. Misschien dat ik er over een tijdje het positieve van inzie.
Sterkte! Ik ben ook 40 en zie om mij heen ook dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. Zelf net een vervelende scheiding achter de rug, vrienden die ernstig ziek worden en een enkeling die zelfs overlijd. Een bekende die door een ongeval uit het leven wordt weggerukt. Het zet je wel aan het denken en relativeert veel. Ik heb daarom de keuze gemaakt om af en toe wat minder strak in de financiële planning te zitten en wat meer nu te genieten. Want die zekerheid heb je, je kunt nu genieten. Morgen kan het zomaar anders zijn. Daarom ga ik er op uit met mijn kinderen, doe ik leuke dingen en koop ik wel eens iets wat eigenlijk niet nodig is. Wel met telkens de financiële planning in het achterhoofd hoor, want ik wordt ook wel gelukkig door de wetenschap dat als ik er niet meer ben mijn kinderen in ieder geval een startkapitaaltje erven waarmee zij een mooie start kunnen maken. Het is zoeken naar de balans, en die is voor iedereen anders.
Dankjewel. Jij hebt zo te lezen ook flink wat voor je kiezen gehad. Kanp dat je daar je balans in hebt gevonden en toch je financiële plan in je achterhoofd houdt. Wij zullen ook wel een nieuwe balans moeten zoeken, met wat meer "nu" erin ipv "over 20 jaar".
Een reactie posten