Kijk, Jeff Goldblum heeft natuurlijk geld zat. Hij zal zijn kinderen misschien wel links en rechts meehelpen. Maar zijn belangrijkste punt was, dat hij vind dat zijn kinderen op eigen benen moeten staan. En daar ben ik het eigenlijk helemaal met hem eens.
Soms lees ik dat ouders spaarrekeningen hebben voor hun kinderen en dat ze op hun 18e een zak geld krijgen. Persoonlijk ben ik daar erg op tegen. Dat is niet egocentrisch bedoeld, maar het punt is, dat kinderen moeten leren om hun eigen weg te gaan, zelf fouten te maken en leren dat geld niet uit de lucht komt vallen. Opvoeden gaat nu eenmaal voornamelijk over loslaten.
Dus nee, wij schenken onze kinderen geen zak geld op hun 18/20e. Bij belangrijke zaken helpen we ze wellicht wat mee. Ze hebben straks gewoon een bijbaantje, waarmee ze geld moeten verdienen. Daarna moeten ze ook gewoon een baan zoeken en daarmee rondkomen.
Vind je dat hard? Laat ik je eens voorschotelen hoe het anders kan gaan. Stel je eens voor, je bent 18 jaar en je krijgt €10.000 van je ouders. Tien duizend euro!! Hoe lang dacht jij na over je toekomst toen jij 18/20 was? Oftewel, dat wordt feesten, zuipen, vakanties, het kan niet op! Ok, laten we het conservatief aanvliegen, je bent erg ingetogen en je krijg zomaar €10.000, of misschien wel een jubelton (weet je nog, van en tijdje geleden?). Dan is opeens vanalles mogelijk, maar dat zorgt er wel voor dat je als 18/20-jarige geen flauw benul meer hebt van geld. Waarom zou je nog een bijbaantje gaan nemen om die nieuwe iPhone te kopen? Want je hebt het geld toch al?
Nog verder terugspoelen naar onze jongere kinderen. Zij krijgen iedere week zakgeld. Stel wij zouden ze vertellen dat ze een spaarrekening hebben waar €5000 op staat. Vijf duizend euro, dat is een gigantisch onvoorstelbaar bedrag voor die kinderen! Oftewel, waarom zouden ze ooit nog gaan sparen van dat zakgeld? Want je hebt toch al €5000?!
Dit lijkt misschien wat overtrokken, maar is in essentie wel wat wij willen voorkomen. Dat betekent niet, dat wij onze kinderen laten niets geven of meehelpen. Maar niet als ze net zijn uitgepuberd. Ook delen wij weinig over hoeveel wij verdienen, belegd hebben of iets dergelijks. Daarnaast betalen wij nu ook schoolreisjes, uitjes, vakanties, fietsen, en noem maar op.
Maar eigenlijk gaat het niet om het geld, het gaat erom hoe wij naar opvoeden en opgroeien kijken. Ik ben geen Jeff Goldblum, maar ik snap zijn punt wel. Je moet iemand die honger heeft geen vis geven, maar een hengel. Dat werkt net zo met geld.
Zetten jullie wat geld weg om later aan jullie kind(eren) te geven?
17 opmerkingen:
Ja, wij hebben voor onze beide kinderen wat gespaard (vooral de kinderbijslag) en toen ze 18 werden hebben ze ieder zo'n 16.000 euro gekregen om (in principe) hun studie mee te betalen. Ze gaan daar heel verantwoordelijk mee om en hebben ieder een bijbaan waar ze leuk extra mee verdienen. Dat had natuurlijk ook anders uit kunnen pakken maar we hebben vertrouwen in onze kinderen en ze maken dat waar. We zijn blij dat we ze op deze manier op weg hebben kunnen helpen en zonder studieschuld aan hun volwassen leven kunnen laten beginnen. Maar ieder het zijne. Dit voelt voor ons goed maar het kan ook prima anders.
Wij sparen wel voor de kinderen als ze 18 zijn. Als startpunt voor de hoge studiekosten of, als ze liever met hun handen werken, als startkapitaal voor een eigen onderneming.
Ik hoop dat ze hier verantwoord mee omgaan en we helpen ze hier ook bij tegen die tijd. En voor die tijd natuurlijk ook bij de omgang met geld.
Onverantwoord omgaan met geld wat niet verdiend is kan ook gewoon door maximaal te lenen bij “ome Duo”.
Dit is overigens mijn mening hoor, geen kritiek op jouw standpunt.
@anoniem: mooi om te lezen dat jullie kinderen er zo verantwoord mee omgaan. Wij betalen in principe de studie voor onze kinderen, maar wat je schetst zal ik ook eens thuis bespreken. Dan heb je een vast bedrag waar ze alles van moeten bekostigen (onafhankelijk van welke studie neem ik aan).
@anoniem: kritiek mag hier zeker hoor.
Ik ben hierboven vergeten te vermelden, dat wij wel hun studie betalen. Al vind ik deze opzet (en van de 1e anoniem) ook wel interessant.
Wat nu als 1 kind universiteit gaat doen op kamers en de andere metselaar wordt in loondienst? Heb je dan een andere verdeling van dat spaargeld of heeft de 2e dan simpelweg meer over?
Ik vind het een lastige. Ik had graag hun hele studie betaald, maar had daar veel voor moeten laten. Ik vind op vakantie gaan, een museum bezoeken, en andere leuke herinneringen maken ook belangrijk en dat kost nu eenmaal ook geld, wat je dan niet kan sparen. Dus ja, we hebben geld gespaard, waarvan ze de eerste twee jaar collegegeld kunnen betalen, maar de rest moeten ze zelf betalen. Hetzelfde geldt voor het rijbewijs. Ik merk nu zelf dat ze er ook een eer aan vinden om zelf hun geld te verdienen en dat ze zeker de waarde van geld hierdoor zien. Net zoals wij wel altijd hun mobiele abonnementen hebben betaald, maar ze zelf het mobieltje kochten. Daar gingen ze automatisch ook zuinig mee om.
Wij hadden voor beide zonen een belegging/spaarrekening die hebben minder opgebracht dan gedacht maar we hebben er een deel van hun studie mee kunnen betalen.
Ben het geheel met je eens. Verkeer in de situatie dat ik een ruim bedrag in één beleggings-lijfrente heb staan die per 2030 vrijvalt. Bestemd voor de studie van de kinderen, die nu 12 en 14 jaar zijn.Als dat vrijvalt moet er belasting worden betaald, ik denk erover een deel (voor collegegeld bijvoorbeeld) jaarlijks rechtstreeks aan de kinderen over te laten maken, dan is het belastingtarief lager). Verder hebben we ca 8k per kind gespaard, dat vertellen we ze niet om de reden die jij schets. Ze moeten zelf leren omgaan met geld en vooral; het groeit niet aan een boom. Ook is er een woningcrisis dus als we ergens tzt mee kunnen helpen dan is het fijn dat er n ruggensteuntje is.
Oh dat is dan al een mooie steun!
We leggen voor elk kind evenveel in. Eindbedrag zal afhangen van het rendement natuurlijk.
Als ze niet gaan studeren, dan moeten we tegen die tijd kijken hoe dat ingevuld moet worden. Als startkapitaal voor een bedrijf, voor een eigen woning of bedrijfswagen of iets dergelijks kan ik mij voorstellen.
Afgezien van rendement krijgen ze allemaal wel evenveel.
@Mina: daar zit zeker wat in. Je moet natuurlijk zelf ook voldoende ruimte overhouden voor leuke dingen. Daarnaast, door ze zelf ergens voor te laten sparen/betalen, zien ze ook de waarde ervan in. Uiteindelijk komt veel neer op een gezonde balans.
@anoniem: dat is jammer, maar wel goed dat het een deel heeft kunnen dekken. Van hoeveel rendement (over welke tijd) was je uitgegaan?
@anoniem: precies, als er een steuntje komt, moeten ze het ook als steuntje/extra ervaren, niet als een gegeven/recht. Dat kan in mijn ogen beter als je het ze geeft als het nodig is in plaats van vooraf te vertellen. Misschien zit het hem daar wel in. Er kan best een potje zijn, maar daar hoeven ze op voorhand geen weet van te hebben.
Volgens mij iets van 7 procent. Het was best een aardig bedrag maar twee studerende jongens kosten gewoon meer dan gedacht 😄
Wij betrekken onze jongere kinderen nu al financieel bij beleggen en leren hen om naast te sparen voor iets wat je wil gaan kopen ook te te beleggen voor passief inkomen later. Ze begrijpen dit nu al redelijk ( zijn nog onder de tien) en willen nu al aandelen kopen van hun zakgeld. Kortom onze filosofie is leer ze omgaan met geld op jonge leeftijd en dan kunnen ze dat hopelijk ook als ze 18 zijn. Ze hebben nu ook al enkele duizenden euro's op eigen naam, maar weten dit nog niet. Komt als ze naar de middelbare school gaan wel.
Dit overweeg ik ook, beleg zelf bij de Giro. Waar zouden kinderen het best kunnen starten met beleggen, bijvoorbeeld in aandelen of ETFs?
@anoniem (van 15 mei 11u): mooi dat je kinderen nu al met beleggen bezig zijn. Ik heb het ze uitgelegd, maar ze zijn er nog niet zo actief mee bezig. Waarom zou je ze van hun duizenden euro's vertellen als ze naar de middelbare school gaan?
Ik vind het verbijsterend als ik hoor dat ouders hun volwassen kinderen, met baan etc, helpen als ze hun hypotheek niet (kunnen?) Betalen. Vaak nadat die ouders al de studie hebben betaald.... Best leuk als je ouders je op weg kunnen helpen, door bijv. Bij te springen bij de opstart - studeren, een eigen bedrijf, het inrichten van een kamer / huis, maar dat moeten ze niet blijven doen. Dan leren de 'kinderen' het nooit!
@mrs. H: zo zie ik dat ook. Je kunt ze mee blijven helpen als ze volwassen zijn, maar zo worden ze nooit zelfredzaam.
Een reactie posten