Waarom begin ik hier nu mee? Het overlijden van mijn vader heeft ons weer met de neus op de feiten gedrukt, op eenzelfde manier als toen onze vriendin op 40-jarige leeftijd overleed. Namelijk dat het leven echt eindig is, hoe gek dat ook klinkt dat we dat soms niet beseffen. We rennen maar door, hard werken, veel weg, weken en maanden vliegen voorbij, zonder dat we echt stilstaan. De eerste week werken na het overlijden van mijn vader was echt lastig, maar ik merk nu dat de dagelijkse beslommeringen er alweer inkomen en het leven weer verder rolt. Ik heb het best naar mijn zin op mijn werk, vind mijn baan leuk, maar als je me morgen 10 miljoen zou geven, zou ik er ook zo mee stoppen.
Dus misschien hebben die vrienden van ons wel een punt, ondanks dat ik niet zo van weekend naar weekend zou willen leven. Misschien halen zij alles uit het leven en zijn wij wel gek door zuinig/bewust te leven en vanalles te investeren.
Ik zit dus een beetje in dubio: het liefst zou ik alles op alles zetten om zoveel mogelijk te investeren en zo snel mogelijk financieel onafhankelijk te worden. Aan de andere kant weet ik dat dat nog een lange weg is, waarbij de donkere wolken voor beleggers alleen maar groter beginnen te worden. Waarom zou ik dan zoveel beleggen als we straks tienduizenden euro's aan belasting moeten betalen? Als we dat niet doen, kunnen we die belasting besteden aan leukere dingen.
Uiteindelijk draait het waarschijnlijk om balans, zoals met veel dingen. Natuurlijk is het de kunst om én/én te doen: nu leuk te leven en goed te investeren. Voor mijn gevoel doen we dat nu ook, misschien goed als ik dat eens met mijn vrouw spiegel. Misschien komt het ook omdat ik langzaam richting de 50 kruip. Ik heb altijd gezegd, dat ik na mijn 50e eens wil gaan rekenen aan wat er mogelijk is. Eerder stoppen met werken, minder werken, ander werk. Het hang een beetje af van waar we dan staan. De huidige belastingplannen lijken echter ook flink wat roet in het eten te gooien.
Voor nu is het vooral de vraag: hebben we voldoende bomen geplant om later in de schaduw te zitten, hakken we die bomen om zodat we het nu warm hebben, of planten we juist nog meer boompjes?
Hoe zorg jij voor balans in je leven tussen nu en later?