Bij dit onderwerp kwam ik een wat ouder onderzoek tegen van de universiteit Tilburg. Uit het onderzoek komt naar voren dat, waarschijnlijk voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog, 51 procent van de dertigers van nu slechter af is dan hun ouders twintig jaar geleden. Er worden allerlei mogelijke redenen opgegeven, van opleiding tot parterkeuze. Ondanks dat het onderzoek van een paar jaar geleden is, zal het weinig zijn veranderd.
De gedachte dat je kinderen het beter moeten hebben dan jezelf vind ik persoonlijk maar een vreemde gedachte. Ten eerste vraag ik me dan af of je zelf wel gelukkig bent met je eigen situatie. Ten tweede creëert het een soort van meer-meer-meer idee. Zelf verdien ik meer dan mijn ouders, maar hecht daar geen enkele waarde aan. Als mijn kinderen later gelukkig en gezond zijn, maakt het mij vrij weinig uit of ze meer of minder verdienen dan wij. Meer verdienen betekent namelijk vaak ook meer verantwoordelijkheid en stress.
In het begin van deze financiële reis wilde ik ook meer geld, meer dividend, meer salaris, meer vermogen. Nog steeds wil ik ons geld laten groeien, maar ik merk ook dat er op termijn een bepaald "genoeg" ontstaat. Waarom zou ik steeds meer salaris willen najagen als we met het huidige niveau meer dan genoeg hebben om wat moois op te bouwen?
Misschien komt het door de kerstperiode en de nieuwe lockdown, maar ik heb de laatste tijd vooral aandacht voor minder. Minder gedoe, minder spullen, minder afspraken. Niet om minder geld kwijt te zijn, maar om ruimte en vrijheid te creëren.
Goed, ik dwaal een beetje af. Verdien jij ook meer dan je ouders? En hoe belangrijk vind je dat?
9 opmerkingen:
Ik bezit en verdien minder dan mijn ouders. Mijn moeder werkte niet. Maar zij hadden door overname van een bedrijf via familie moederskant een goede start. Een grote lap grond en een giga huis.
Onmogelijk in deze tijden.
Ik heb nooit het inkomen van mijn ouders verdiend, ook niet het grote huis. Wat ik heel goed geleerd heb is dat het plezier hebben in je werk, veel meer zegt dan het najagen van een hoger inkomen. Ook heeft het mij altijd plezier gedaan dat ik overzicht heb, zowel in inkomen, vast en niet alles uitgeven, als in spullen, niet alles hoeven niet alles moeten. Het heeft mij een tevreden mens gemaakt. Niet druk hoeven te maken over kom ik wel uit met mijn inkomen, niet druk hoeven te maken om een reorganisatie en daarna minder inkomen. Samen met partner of andere mensen doen vind ik prettig en dat kan ook.
Zo zie je maar, soms komt er ook een stuk geluk bij kijken.
Die tevredeheid herken ik ook. Op een gegeven momemt heb je genoeg met wat je hebt en voegt meer niets toe. Volgens mij is zelfs ooit onderzoek gedaan naar de gelukscurve. Misschien iets voor een later artikel.
Wat mijn vader als bankdirecteur
Verdiende zal ik niet snel evenaren, maar wat mijn moeder verdiende wel omdat ze niet werkte. Mijn broer verdient wel 2x modaal denk omdat hij zijn studies betaald en vergoed heeft gekregen. Ik niet en ben na 7 jr sparen bezig met mijn studie.
Nee, ik niet. Mijn ouders hadden het financieel beter dan ik maar ik heb genoeg. Dus ik vind het prima.
Precies, vaak is genoeg ook genoeg. Ondanks dat ik het leuk/fijn vind om ons geld te zien groeien, wil ik ook een soort rupsjenooitgenoeg voorkomen.
Mijn ouders hadden een eigen bedrijf en toen ik na mijn studie op de arbeidsmarkt kwam, wilde ik laten zien dat ik ook succesvol kon zijn. Toen vond ik het ook belangrijk om te laten zien dat ik meer verdien. Ik ben mijn ouders wel voorbij gestreefd, maar de afgelopen jaren boeit me dat niet meer.
Eigenlijk was ik op zoek naar erkenning, wat ik uiteindelijk nooit kreeg en ook niet zal krijgen. Mijn mindset is dan ook veranderd en ik vind nu hoeveel ik verdien niet meer belangrijk. Dat is ook makkelijker om te zeggen als je voldoende verdiend om goed te kunnen leven. Maar geluk zoeken is voor mij veel belangrijker geworden. Mijn vader is ondanks zijn dikke bankrekening nog steeds ongelukkig, al ziet hij dat zelf niet.
Een stukje erkenning is natuurlijk altijd fijn, maar niet als je ernaar gaat leven. Klinkt als dat je de juiste keuze hebt gemaakt uiteindelijk. Dapper dat je dat zo wilt delen Martijn.
Een reactie posten