Vroeger had ik heel veel geduld. Lekker uren aan iets werken, of als kind lekker een paar uur vissen. De laatste jaren merk ik echter dat ik wat ongeduldiger ben geworden. Soms wil ik (te) snel resultaat, zowel op mijn werk als privé. Dan zou ik de tijd vooruit willen spoelen.
Neem nu onze investeringen om financieel vrijer te worden, waar deze blog grotendeels over gaat. Iedere maand beleggen we en lossen we af, wat overblijft sparen we. Iedere maand een klein stukje. En dat duurt voor mijn gevoel zooooooo lang. "Kan dat niet wat sneller?", denk ik dan.
Het is niet alleen "klaar" willen zijn, maar ook een soort nieuwsgierigheid naar hoe het is om hypotheekvrij te zijn, hoe het is om niet meer te moeten werken, om totale vrijheid van keuze te hebben.
Het nadeel hiervan is, dat ik mezelf af en toe moet zeggen om wat meer nu te genieten. Want voor je het weet, zijn onze kinderen groot en ben ik alleen maar met later bezig geweest. Dat is ook niet goed.
Investeren in later vereist dus een lange adem. Een soort marathon. Op weg naar een eindstreep, waarbij je tussendoor wel moet genieten van de uitzichten die je onderweg tegenkomt.
Hoe leg jij een gezonde verdeling tussen nu en later?
7 opmerkingen:
Ik weet precies wat je bedoeld! Ik vraag me heel vaak af of ik echt eerder stop met werken dan de AOW-leeftijd van 67 jaar en 9 maanden. Nu heb ik een aardige spaarpot, maar ik ben nu nog maar 52. Geen idee wat er onderweg gebeurd, misschien wel dingen waardoor ik deze spaarpot voor iets heel anders moet aanspreken. Dus verstandig van je om ook niet te vergeten om in het nu te leven! Dat doe ik ook zoveel mogelijk, en dan hoef je heus 'later' niet uit het oog te verliezen. Goed artikel, zette mij ook weer even aan het denken.
Dankje. Precies wat je zegt, er kan nog zoveel veranderen in de (voor jou) komende 15 jaar. Ik probeer de laatste tijd wat minder te focussen op het einddoel, maar gewoon iedere maand als een klein stapje te zien. Het motiveert namelijk niet echt om een hypotheek van 2,5 ton te zien staan, wel om hem iedere maand iets te zien slinken.
Wat ongelooflijk herkenbaar deze post. Het gaat soms zo tergend langzaam dat je je afvraagt hoe lang nog en vooral hoe hou ik de motivatie erin.
Of: Waarom ben ik hier niet 10 jaar eerder mee gestart, wat was ik denkende!
Blogs zoals die van jou helpen mij om de spirit erin te houden en door te blijven varen op de huidige koers.
Dankje Mr.Robot, dat vind ik een mooi compliment. Motivatie vinden en blijven houden is een van de lastigste dingen in zo'n langdurig traject. Gelukkig kunnen we elkaar als medebloggers motiveren en scherp houden.
Nog sterker: wat als je dit op je 20e al had geweten/beseft? Dan was ik nu al zo'n beetje klaar geweest. Maarja, toen ik 20 was, dacht ik aan andere zaken ;-)
Dat geld voor mij hetzelfde, toen kocht ik nog elke week een DVD voor mijn verzameling... :\
Hahahaha, tassen, schoenen, jurken, make-up, drankje hier, drankje daar, tripjes naar New York... het kon niet op... en toch ging het allemaal op! Heerlijke tijden en geld toen goed besteed wat mij betreft. En ja, met de wijsheid van nu had ik wat meer gespaard, maar die wijsheid had ik niet. Gelukkig heb ik de herinneringen nog!!
Klinkt als een leuke tijd :-)
Goede herinneringen zijn ook heel wat waard. Daarom komt financiële bewustsording vaak pas nadat je een basis hebt gelegd in je leven en wat dingen hebt meegemeekt.
Een reactie posten