Nieuwe dingen proberen was echter niet altijd even gemakkelijk voor mij. Als kind zat ik regelmatig in mijn eigen wereld. Ik bedacht dingen, bekeek ze van verschillende kanten, werkte ze uit en kwam dan tot een stap. Maar in mijn hoofd zitten, was niet altijd even handig. Zo durfde ik op mijn werk niet gelijk met een antwoord te komen voor ik iets 100% zeker wist. Daar zat een soort angst/spanning achter om (snel) mijn mening te uitten. Misschien herken je het wel, de gedachte achteraf "waarom heb ik dat niet toen meteen gezegd?".
Naarmate de jaren verstreken, ben ik me steeds bewuster geworden van mijn gedrag en dat het mij in de weg zat. Ik heb immers een erg sterk onderbuikgevoel (zonder een onderbuik te hebben ;-) ), wat vaak uitkwam, maar waar ik dus niet naar luisterde. Dat zat me dwars.
Zoals bij veel dingen, is herkenning een belangrijke eerste stap. Als je herkent dat je in een valkuil stapt, kun je er ook beter mee omgaan. Daarnaast vind ik, dat je je "angsten" of spanningen juist moet aankijken. Angst zegt meestal dat je iets graag wilt, maar nog niet durft. Door het dan juist wel te doen, zie ik in negen van de tien keer, dat ik me ergens onterecht druk heb gemaakt.
Een manier om die "angst" of spanning aan te kijken, is om gewoon te beginnen. Niet eerst vanuit die analyserende blik, maar gewoon beginnen en er niet teveel over nadenken. Een leuke uitspraak die ik daarbij tegenkwam was van Pippi Langkous: "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan". Die regel heb ik op mijn monitor geplakt en iedere keer als ik iets "spannends" ga doen, denk ik daaraan.
En wat heeft me dat geholpen zeg! Doordat ik vrijwel alles (privé en werk) open ben aangegaan, heb ik vrijwel geen belemmering meer om dingen op te pakken of ergens in te springen. Niet per se een "yes day" of "yes man" (voor wie de films kent), maar gewoon met minder zorgen en meer vertrouwen nieuwe dingen aanpakken. Hierdoor doe ik inmiddels veel meer op gevoel en ervaring.
Wat moeten jullie hier nu mee? Nouja, vrij weinig misschien. Af en toe wil ik iets delen wat mij erg heeft geholpen. Ik vind dat ieders leven voor een groot deel een gevolg is van de keuzes die je maakt. Ik hoor en lees regelmatig, dat mensen het eng vinden om te beleggen of te investeren. Dat ze niet weten waar ze moeten beginnen. Of je dan niet al je geld kunt verliezen. Maar ook als ze iets anders in hun leven willen veranderen, maar dat eng vinden.
Vind je iets eng? Ga het juist eens doen! Vind je het spannend? Denk dan ook eens aan die uitspraak: "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan". En ga het dan gewoon doen. Probeer het maar eens.
Wat vinden jullie spannend/eng om te doen? En (hoe) zet je je daar dan overheen?
4 opmerkingen:
Die uitspraak wordt altijd toegeschreven aan pipi maar Astrid Lindgren de schrijfster van de pipi verhalen heeft hem in haar hele euvre niet gebruikt. Waar hij wel vandaan komt is onbekend.
Hoi Groeigeld, wat moeten wij met deze informatie vraag je. Nou, ik vind het heel leuk om wat meer over jou te weten te komen. Een open en eerlijk verhaal over hoe je met sommige spannende dingen omgaat. Daar kunnen wij wat van leren. Ik denk namelijk dat veel mensen wel wat angstig zijn wanneer ze iets nieuws moeten / gaan doen. Of het nu op het werk of privé is. Dank je wel!
@anoniem: ik had de bron niet gechecked, maar inderdaad is het een misquote! Bedankt voor de trigger.
Hoe dan ook, hij blijft sterk als uitspraak.
@mevrouw Niekje: bedankt! Ik weet nooit of mensen zitten te wachten op mijn beslommeringen. Als het alleen maar over cijfertjes ging, werd het wel erg saai.
Soms denk ik dat ik alleen sta in sommige van mijn worstelingen, maar als ik dan rondkijk/vraag zie ik dat iedereen zijn drempels/zorgen heeft. Soms is het benoemen alleen al voldoende om er anders mee om te gaan.
Een reactie posten