In mijn jaaroverzicht van 2023 noemde ik het al: "in 2023 zijn alle financiële lijntjes omhoog gegaan". Twee weken geleden had ik een post over een flinke sprong in mijn dividend, waarbij ik dit jaar richting de 6200 EUR+USD ga. Yess, weer een stapje richting 10k en 20k. En vorige week onze loonsverhogingen. Alle lijntjes omhoog. Meer geld, meer groei, ik heet namelijk Mr. Groeigeld. Hebben, hebben, hebben. Yessssssss. Meer, meer, MEEEERRRR!!
Ok, voor zover het cynisme. Maar ik kom ervoor uit: meer geld voelt goed. Zo, ik heb het gezegd. Waarom dat goed voelt? Geen idee, het voelt gewoon goed. Het geeft rust, het geeft zekerheid. Dat zal er wel achter zitten. Maar soms denk ik weleens: ben ik dan een graaier? Ben ik een ontevreden klootzak, die altijd maar meer moet hebben?
Dat is waar mijn karakter intern wat botst. Want met al het andere in mijn leven heb ik dat namelijk helemaal niet. Juist minder, minder, minder. Minder spullen, minder meubels, minder eten, minder verspillen, minder rotzooi. Maar geld juist meer.
Ze zeggen dat dat soort dingen vanuit je jeugd komt. Blijkbaar word je in de eerste zeven jaren van je leven het meeste gevormd. Waarmee je wordt opgevoed of trauma's die je in die jaren meemaakt, blijven blijkbaar gedurende je leven onder water borrelen en voor bepaald gedrag zorgen. Ik kan me wel een paar voorvallen herinneren, waarbij ik bleef zeuren om een snoepje of een cadeau. Maar om nu te zeggen dat dit mij gevormd heeft, nee. Misschien dat ik me toen onterecht schuldig heb gevoeld, dat door mij mijn ouders geen geld meer zouden hebben. Zoiets. Mijn ouders waren van redelijk 'simpele' komaf, maar we hadden nooit iets te klagen. Ze leven nog allebei en ook nu hebben ze zeker niet te klagen. Dus schuldig hoef ik me niet te voelen. Misschien heeft het toch iets te maken met (on)zekerheid. Op sommige vlakken kan ik soms best onzeker zijn, waardoor ik in dit geval wellicht "meer dan genoeg" wil hebben.
Ik wil dus altijd meer geld hebben en ons geld harder laten groeien. Als één van onze potjes niet genoeg gevuld is, ben ik ontevreden. Maar waar hebben we het over? We beleggen iedere maand flink, daar hoort geen ontevredenheid bij. Zo helpt het om af en toe een spiegel voor te houden. Niet om te brallen "kijk eens wat ben ik goed bezig". Nee, door mezelf af te vragen: is dit echt een probleem of ben ik nu een ontevreden klootzak?
Bijkomende vraag is voor mij dan ook: wanneer is het genoeg? Dat is iets waar ik de laatste tijd aan zit te denken, zeker nu ons dividend zo hard groeit. We zijn goed op weg naar de 10k aan dividend. Ik zie sommige (Amerikaanse) bloggers 50k per jaar aan dividend krijgen. Daarbij denk ik vaak "hoeveel heb je nodig dan"? Hoeveel genoeg is, bepaalt voor mij hoe lang ik doorga met beleggen. Ik wil namelijk rond mijn 50e een reserve gaan aanleggen om het gat tot ons pre-pensioen te overbruggen, zodat we niet alleen afhankelijk zijn van beleggingen. Maar op een bepaald moment is het genoeg en hoeft het niet verder te groeien. Dit jaar wordt ik 45, wellicht heeft dat er iets mee te maken.
Goed, voor zover deze retrospectieve post, waar jullie waarschijnlijk niets aan hebben :-)
Wanneer heb jij genoeg geld opgepot?