Onze vakantie is alweer bijna voorbij, volgende week gaan we weer aan het werk. We hebben een heerlijke vakantie gehad vol met zon, zee, zwembad en leuke dingen doen. Tijdens mijn vakantie heb ik mijn mobiel zoveel mogelijk links laten liggen, al keek ik wel af en toe wat nieuwsberichten.
Eén van de dingen die me daarbij opviel, was dat je nu.nl niet meer kunt openen zonder dat er wekelijks een berichtje voorbijkomt over stijgende huizenprijzen. Zo ook
afgelopen week weer, met de vermelding dat huizenprijzen in juni maar liefst gemiddeld 8,6% hoger waren dan een jaar eerder en het aantal huizenverkopen met 9% is gestegen. Ook in verhalen om ons heen horen we, dat overbieden weer de standaard aan het worden is. En dan niet met €20k, maar €50-80k. Waar we in januari 2022 een piek zagen in de stijgingen (21% t.o.v. een jaar eerder) kwam daarna de dip met als dieptepunt mei 2023 (-5,8%). Daarna is de trend weer omhoog, oftewel het was een klein dipje.
Die stijging duurt nog wel een jaar of 5 tot 10, is mijn voorspelling. Het is namelijk een vrij simpel optelsommetje aan redenen:
- Lonen stijgen, dus mensen kunnen een hogere hypotheek krijgen.
- De hypotheekrentes zijn weer aan het dalen, dus lagere maandlasten bij een hogere hypotheek.
- Er zijn erg veel mensen in Nederland, dus is er meer vraag dan aanbod (krapte op de huizenmarkt).
- Verduurzaming leidt tot strengere regels voor woningbouw (stikstofneutraal, geen impact op natuur/omgeving etc) dus er komen maar langzaam huizen bij.
- Vorige fixe dalingen kwamen vooral door een (financiële)crisis, welke ik nu niet zomaar zie aankomen.
Dus dan kan de overheid mooi roepen dat ze in hoog tempo woningen gaan bouwen, maar dat is echt niet de komende vijf jaar opgelost. Bovenstaande redenen zullen in mijn ogen wel even een tijdje blijven gelden.
Zoals vaker, staan er weer gelijk allerlei roeptoeteraars klaar, die spreken over ongelijkheid tussen huurders en huizenbezitters en "blije tevreden huiseigenaren". Zoals
Gerhard Hormann ook benoemd, ligt het zo simpel niet. Je kunt alleen profiteren van een hogere huisprijs als je het weet te verzilveren (verkopen en huren of verkopen en goedkoper gaan wonen). Ik zie het simpelweg zo: zodra je er eenmaal inzit, ga je mee op de schommelingen van de markt. Verkoop je duur, dan moet je ook weer duur terugkopen. Verkoop je goedkoop, dan kun je ook weer goedkoop kopen. Daarnaast geldt ook dat de enige lachende derde de overheid is (als in, de gemeentes). Hogere huizenprijzen betekenen namelijk hogere WOZ-waardes, met bijbehorende hogere gemeentebelastingen.
De echte pijn zit bij de volgende generatie. Hoe gaan mijn kinderen over 10 jaar een huis kopen? Ze zullen sowieso al twee inkomens nodig hebben, maar dan nog. Met een gemiddelde huisprijs in Nederland van inmiddels €468k (tegen die tijd waarschijnlijk nog hoger) lijkt me dat erg moeilijk, of je moet enorm hoge woonlasten accepteren.
Maar wellicht zie ik het als "oudere" inmiddels wel verkeerd. Als de lonen blijven meestijgen met inflatie, is een huisprijs van 6 of 7 ton over een paar jaar mischien wel heel normaal. Mijn ouders kochten 50 jaar geleden een huis voor 65.000 gulden, oftewel zo'n €30k. Hun huis is nu zo'n €300k waard, dus een vertienvoudiging in 50 jaar tijd. Als mijn kinderen over 10 jaar een huis kopen, is dat ook al 30 jaar nadat wij ons eerste huis kochten. Misschien zijn de huizenprijzen iets wat mij vooral verbaast, maar waarbij ik moet wennen dat het realiteit is, namelijk van alle tijden.
Kijk ik even naar ons eigen huis, dan is deze t.o.v. onze aankoopprijs 2,5 jaar geleden maar liefst een ton meer waard geworden. Echt bizar. Maar nogmaals: als we nu zouden verkopen, zouden we goedkoper/kleiner moeten gaan wonen om de overwaarde te verzilveren. Al het andere is ook gewoon duurder aankopen. Oftewel, het is een papieren winst waar ik als huiseigenaar helemaal niets aan heb.
Beginnen jullie al te wennen aan stijgende huizenprijzen?