Bijkopen of niet?

De afgelopen anderhalve week zijn de financiële markten flink aan het bewegen. Het begon eigenlijk donderdag 1 augustus toen Amerikaanse eoconomische cijfers naar buiten kwamen, die erop zouden kunnen duiden dat de US in een recessie zou kunnen komen (een zgn. harde landing). Zowel de FED als ECB hebben de rentes het afgelopen jaar omhooggestuwd om de inflatie te beteugelen naar zo'n 2%, nadat ze de rente jarenlang laag hebben gehouden (met hoge inflatie tot gevolg). Doordat ze achter lopen met hun acties ("behind the curve") zou het zomaar eens kunnen zijn, dat daardoor de Amerikaanse economie krimpt.

Samen met wat tegenstrijdige rente-geluiden vanuit de Japanse centrale bank, begonnen de beurzen flink te dalen, met tech-aandelen voorop. Het ging weer even met flinke percentages tegelijk, ASML -11%, Intel verloor meer dan 30% (samen met tegenvallende cijfers en het schrappen van het dividend) en ETF's zakten even 3-5% op een dag. Geen hele grote crash, maar wel een noemenswaardige daling. Beleggerswebsite IEX noemde het zelfs "bloed door de straten", al vond ik dat wat dramatisch.

Waarom vond ik het dramatisch? Ten eerste zijn de meeste Q2 bedrijfsresultaten vrij positief. Daarnaast gaat de berichtgeving veelal om "zouden kunnen", oftewel vrij speculatief. Aandelen werden voor mijn gevoel even afgestraft. En dat is prima. Dan kan het teveel aan lucht er even uit. Neem nu ASML, een paar weken ervoor tikte het €1000 aan en nu stond er opeens €734. Dat is een totale daling van 26% terwijl er wezenlijk weinig is veranderd. Dan moet ik altijd denken aan onderstaande geweldige cartoon. De financiële markten zijn soms behoorlijk gedreven door emotie.  

Copyright Kevin Kallaugher

Deze daling zie ik vooral als een goede manier om wat stoom af te blazen voor de markten en voor nieuwe koopkansen te zorgen. Want de koersen stonden wat aan de hoge kant. Ik wil de markt niet teveel timen, daarom leg ik iedere maand op een vast moment in. Maar toch maak ik graag gebruik van dit soort kansen, net als de corona-dip in maart 2020. De paniek destijds heeft mij ook geen windeieren gelegd.

Wat heb ik nu gedaan? Ik heb mijn maandelijkse inleg naar voren gehaald en nog eens wat extra ingelegd, verspreid over een paar dagen. Ben ik te snel geweest? Komt er nog een flinke daling? Misschien. Dat zien we dan wel weer en dan koop ik wellicht nog bij.

Waarom ik hier zo nonchalant mee omga? Daar zijn drie redenen voor:

• Koersen interesseren mij niet heel veel, ik volg vooral dividend. Als ik vorige maand nog een ETF als SPYD voor $69 heb gekocht, waarom zou ik nu dan ontevreden zijn als ik het voor $65 kan kopen? Als het dividend ongeveer hetzelfde blijft, wordt mijn yield on cost alleen maar beter.
• Op lange termijn zie je hier niets van terug. Er is altijd wel een reden om te verkopen. Als je op lange termijn naar bijvoorbeeld de S&P500 kijkt, zijn dit soort dalingen kleine hobbeltjes op de weg.
• Het is uit verschillende onderzoeken bewezen, dat het altijd loont om in de markt te blijven zitten en regelmatig in te leggen. Zelf heb ik er in 2019 ook eens naar gekeken door de hersteltijd te bepalen als ik mijn inleg van toen op de top in 2007 had ingelegd.

Aangezien ik een beleggingshorizon heb van minimaal 13 jaar, maak ik me dus geen zorgen. Misschien heb ik te enthousiast te vroeg extra ingelegd. Ok, dan herstelt dat komende maanden wel weer en loopt mijn grotere inleg harder mee in de stijgingen. Als ik wel goed heb gekozen, heb ik er alleen maar voordeel van. Het is wat het is.

Samengevat heeft het (wat mij betreft) geen enkele zin om gestresst te raken van dit soort dalingen. Het biedt alleen maar koopkansen. Mocht je zenuwachtig worden van dit soort dalingen (of zelfs -50%), dan is beleggen wellicht niet iets voor jou.

Wat is jouw plan in geval van een flinke daling?