Pagina's

27 november 2023

Accepteren en loslaten

Een wat persoonlijker artikel dit keer. Geen getalletjes of harde feitjes, dat is weer voor een volgende keer. De laatste tijd zit ik namelijk niet zo lekker in mijn vel. Dat heeft verschillende oorzaken. Ik kan niet zo goed tegen de herst/winter (donker, koud, brrrr), we hebben het thuis best druk met ons gezin, ik wil zelf meestal teveel bereiken (i.p.v. de hele avond op de bank Netflixen) en daarnaast hebben we wat gedoe aan ons huis. Niet dat ik depressief ben, maar het gaat allemaal wat minder vrolijk qua gedachten.

En daar moet ik wat mee. Ten eerste omdat het niet goed voor mij is, ten tweede omdat mijn gezin daar last van heeft. Twee voorbeelden:

  • Er is wat gedoe met ons huis (ik ga niet verder in detail), wat niet zomaar even op te lossen is. Dat wil ik wel graag oplossen, zodat we er goed in kunnen wonen en ons huis in waarde blijft. Mensen die komen voor analyse of klussen laten het afweten, ik gefrustreerd en voor ik het weet, gaat het in mijn hoofd zitten.
  • De laatste tijd vliegt het geld er voor mijn gevoel uit. Feestjes, verjaardagen, veel ongeplande uitgaven en reparaties, nieuwe potjes, alles wordt duurder. We houden merkbaar minder over. Daarover schiet ik dan weer in de stress, omdat we een doel hadden om eerder te stoppen met werken. Wat op deze manier niet haalbaar is. Hetzelfde verhaaltje: het frustreert mij, ik wil het controleren en oplossen.

Als ik het van een afstandje bekijk, heeft het dus iets te maken met angst, controle en loslaten. Ik ervaar een bepaalde angst (huis kapot, niet goed kunnen wonen, niet voldoende kunnen sparen, niet eerder stoppen), waardoor ik het wil gaan controleren (meten, aanpakken, oplossen). Hiermee denk ik dat ik iets oplos, maar het zorgt ervoor dat ik er nog meer (negatieve) aandacht aan schenk. En soms zijn dingen niet op te lossen. Dan moet ik dus loslaten/accepteren. En daar heb ik wat moeite mee. In mijn werkelijkheid is de wereld grotendeels maakbaar, kneedbaar. Zo heb ik altijd dingen aangepakt en opgelost. Niet accepteren, maar aanpakken en veranderen. En met mij meer financiële bloggers, durf ik denk ik wel te stellen. Want ja, we zitten toch allemaal met plannen/doelen in onze Excelletjes te rommelen om zo optimaal bezig te zijn en daarmee een ongewisse uitkomst proberen te controleren.

Daar moet voor mij dus verandering inkomen. Dus probeer ik de laatste tijd zaken te "accepteren/omdenken en loslaten" (gemakkelijker gezegd dan gedaan). Kijk ik naar dezelfde voorbeelden:
  • Het gedoe met ons huis. Kan het kwaad? Nee. En als het erger wordt, moeten we aan de handrem trekken. Kan ik het nu oplossen/veranderen? Nee. Oftewel: ik moet accepteren dat het er is en loslaten dat ik het per se moet oplossen.
  • De laatste tijd vliegt het geld eruit. Kan het kwaad? Nee, nu niet. Hoogstens slinkt ons spaargeld wat harder dan gepland. Maar we houden alsnog redelijk wat over. Dus loslaten.

Ik merk aan mezelf, dat ik echt bewust even moet stilstaan bij de vragen of het kwaad kan en of ik het kan oplossen. Neem nu onze financiële reis. We willen graag voor ons 60e stoppen met werken. Met bovenstaande zou dat weleens in gevaar kunnen komen. Nu kan ik daar komende jaren keihard aan gaan werken en voor gaan knokken, maar daar word ik geen leukere man/papa mee. Ik kan ook even bekijken wat het ergste is wat er kan gebeuren: desnoods werken we nog een paar jaartjes door. Dat valt toch best mee? Het risico is natuurlijk dat ik alles wegredeneer, zo ver wil ik ook weer niet gaan. Een kwestie van balans dus,

Wat moeten jullie hier nu mee? Vrij weinig denk ik. Misschien is dit het "boring middle" waar ik inzit. Wat ik wel weet, is dat ik een betere balans moet zoeken tussen controle en zaken accepteren/loslaten. Of het nu over privé of onze financiële reis gaat. Loslaten/accepteren is namelijk een stuk bevrijdender dan ertegen vechten. In het eerste zit angst en stress, in het tweede opluchting en bevrijding.

Zo, dat moest ik even van mijn hart. Dat helpt mij ook af en toe om wat op een rijtje te zetten. Niets financieels, geen cijfertjes. Dat is voor de volgende keer.


Bekijken jullie je leven weleens vanuit een andere kant?

13 opmerkingen:

  1. Absoluut herkenbaar. Meestal gaan deze periodes weer voorbij gelukkig. Sterkte voor nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dan sombere zo oud is als de mensheid. Afgeleid daarvan denk ik altijd maar betere af en toe wat sombere met geld hebben wat veel problemen kan oplossen dan constant sombere omdat je geen geld heb om de problemen op te lossen.
    Geld heb je dus laat het los.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @meer door minder: dat is een goede wijsheid. Ondanks dat is loslaten niet mijn sterkste kant, ik doe mijn best :-)

      Verwijderen
  3. Heel herkenbaar en dat heb ik zelf ook al een aantal keer meegemaakt. Wees gerust, alles komt uiteindelijk weer op zijn pootjes neer. Zei het via aanpassingen van je doelen of aanpassingen van de methode om tot je doelen te komen. Alleen zie je nu nog geen oplossing.

    Berusting en het overpeinzen hoort er helaas bij. Maar uiteindelijk komt er een oplossing waar je jezelf in kan vinden. Alleen tja, je zal hetzelfde hebben als ik. Je wilt het nu, vandaag, per direct…. En dat is het stukje wat je moet leren loslaten. Het kan ook wat later komen en wellicht dan zelfs een betere oplossing.
    Leg het naast je neer, wees je ervan bewust en neem na wat overpeinzingen een afgewogen beslissing. En die beslissing kan ook zijn. Het komt later wel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @luxe of zuinig: dankje. Ik herken wat je zegt, het is inderdaad ook iets met ongeduldig zijn (niet alleen op financieel gebied). Hopelijk komt alles op zijn pootjes terecht, dan ben ik al erg blij. In de tussentijd doe ik hard mijn best het te accepteren en los te laten :-)

      Verwijderen
  4. Ik zie juist enorm op tegen de zomer. Te warm niet te genieten en voor mijn gevoel kost alles meer energie en moeite. Op het moment dat de blaadjes gaan kleuren en dagen korter en donkerder worden raak ik meer in mn element. Kan me meer focussen op wat er toe doet. Ons gezin. Periodes van onzekerheid, minder controle zijn lastig maar zie het als een uitdaging. Dag voor dag, stap voor stap misschien niet de manier waarop je gehoopt had maar uiteindelijk komt wel de voldoening en resultaat. Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @anoniem: dankje, het komt zeker weer goed. Leuk om te lezen dat iedereen zijn eigen voorkeur heeft voor seizoenen. In de lente/zomer barst ik juist van de energie. Maar zoals je zegt, in de winter is meer aandacht voor ons gezin ook fijn.

      Verwijderen
  5. Komt zeker goed! Wij moet goed helpt is meditatie. Dit leert je om je gedachten en gevoelens te observeren zonder er verder iets mee te moeten.
    Kijk bijv eens op de site van artotlivingnederland als dit je interesseert! Succes en geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Art of living moet het zijn. ;) succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankje anoniem! Ik ga er naar kijken.
      Mediteren heb ik weleens geprobeerd, maar ik vind het lastig om helemaal 'niets' te doen. Misschien is dat juist wel een deel van mijn probleem ;-)

      Verwijderen
  7. Het is natuurlijk zo dat iedereen wel eens even in een dip zit, doe je vrij weinig aan. Je kan je erin wentelen en jezelf zielig vinden. Gelukkig doe je dat niet. De dingen vanaf de andere kant bekijken: problemen met je huis: je hebt een huis! Niet genoeg kunnen sparen omdat je allerlei dingen moet kopen voor anderen of ter vervanging van dingen die kapot zijn waardoor je minder spaargeld overhoudt. Je hebt tenminste nog spaargeld over aan het eind van de maand, dat is pas fijn in deze dure tijden! En ja, daar werk je hard voor, het wordt je niet in de schoot geworpen. Ik herken het wel hoor, en ik houd gelukkig ook nog steeds wat over aan het eind van de maand. En of dat gelukkig is of komt doordat ik vijf dagen per week werk... Even van je af schrijven is ook lekker af en toe, en fijn dat de reacties dan ook weer een steuntje in de rug zijn. Groetjes vanuit een besneeuwde Randstad!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @mevrouw Niekje: bedankt, ook voor jouw reactie als steuntje in de rug. Zielig vind ik mezelf zeker niet. Het is meer een combinatie van een stukje controle/perfectionisme en een herfst/winterblues ofzo. Ik moet dan wat vaker zaken van de andere kant bekijken, dat is nog even oefenen :-)
      Groetjes uit het witte zuiden/oosten!

      Verwijderen